MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1- TCK"nın 204/1, 62, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet,
2- TCK"nın 158/1-f-son, 62/1,52/2-4,53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, bir dönem ortağı olan Çalış Otomotiv Nakl. İnş. Ltd. Şti. yetkilisi ..."in ilgili kurumlara kayıp bildirimi yaptığı çeklerden suça konu Halkbank, ... numaralı çeki 30/06/2009 keşide tarihli, 27.500 TL bedelli olarak doldurarak keşideci ... adına imzaladığı ve aldığı tekstil ürünleri karşılığı katılan ..."a verdiği, çekin katılan tarafından bankaya ibrazında çekin kayıp yada çalıntı olduğundan katılana iade edildiği, katılan tarafından çekle ilgili olarak icra takibi yapılması üzerine ..."in çekin kayıp olduğunu ve imzanın kendisine ait olmadığı itirazı üzerine takibinin durmasına karar verildiği, bu suretle sanığın resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarını işlediği iddia edilen olayda;
1-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanık savunması, katılan beyanı, expertiz raporu ile tüm dosya kapsamına göre sanığın atılı suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, suça konu çeki suç kastıyla kullanmadığına, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulana mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanık savunması, katılan beyanı, expertiz raporu ile tüm dosya kapsamına göre sanığın atılı suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a-5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j), (k) ve (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde eğer suçtan elde edilen haksız menfaat miktarı belli ise; o takdirde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde, asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, elde edilen menfaatin iki katına göre gün adli para cezası yerine doğrudan para cezasının 55.000 TL olarak tayini, sonrasında TCK"nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 indirim yapılarak 45.833 TL adli para cezası olarak tayini suretiyle sanık hakkında fazla adli para cezası tayini,
b-28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebileceği de gözetilerek hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa bildirilmesine karar verimesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla “55.000 TL”, " 45.833 TL"," adli para cezası terimlerinin çıkartılarak yerlerine sırasıyla “ 2.750 gün”, "2.291 gün", ibarelerinin eklenmesine; yine TCK"nın 52/4 madde uygulamasından önce ""Sanığa verilen 2.291 gün adli para cezasının 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü takdiren 20 TL’den hesap edilerek 45.820 TL adli para cezasına çevrilmesine,"" cümlesinin eklenmesi; "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa bildirilmesine "ifadesinin çıkartılarak yerine “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilebileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.