MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar verildiği 16/04/2009 ile sanık tarafından işlenen ikinci suçun kesinleştiği 20/03/2012 tarihleri arasında zamanaşımı süresinin durduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I-Sanık ..."a yüklenen mala zarar verme suçu bakımından yapılan incelemede;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle değişik 5320 sayılı yasaya eklenen geçici 2. madde gereğince, hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmadığından sanık ... müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın geçiçi 2.maddesi yollamasıyla 5271 sayılı CMK"nın 272. maddesi (1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi) gereğince isteme uygun olarak REDDİNE;
II-Sanık ..."a yüklenen hırsızlık suçu bakımından yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Sanık ..."a yüklenen iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçu bakımından yapılan incelemede;
Her ne kadar mahkemece, 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca uygulama yapılmamış olsa da, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 Esas, 2013/17 karar sayılı içtihadında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nın 119. maddesi kapsamındaki nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçu, 5271 sayılı CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendinin 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunduğundan ve aynı hatalı sonuçtan sanığı iki kez yararlandırmanın eşitlik ve hakkaniyet kurallarına aykırı olacağı düşüncesiyle, iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçu bakımından uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı kabul edilmiş ve tebliğnamede uzlaştırma işlemlerinin yapılması gerektiğine yönelen bozma düşüncesi yerinde görülmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;
1-Suçun, sanık lehine yorumla gündüz vakti sayılan bir zaman diliminde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği halde, iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesi ile uygulama yapılarak fazla ceza tayin edilmesi;
2-İş yeri dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmiş olmasına karşın, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçu nedeniyle hükmolunan cezadan, TCK"nın 119/1-c maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmeyerek eksik cezaya hükmedilmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın ceza süresi bakımından kazanılmış hakkının gözetilmesine; 20.02.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.