Esas No: 2020/25209
Karar No: 2022/5323
Karar Tarihi: 22.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25209 Esas 2022/5323 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişiye suçlamalarla ilgili olarak karar verdi. Tebligat yapmak için adres kayıt sistemindeki en son adresin kullanılması gerektiği belirtildi. Ancak, tebligatın yapılmadığı görüldüğü için kararın temyiz dışı katılan sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi gerektiği kararına varıldı. Tebligat belgesi ve temyiz dilekçesi eklenerek, yeni bir tebliğ işlemi yapılması istendi. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve Tebligat Kanunu'nun 21/1, 21/2, 23/1-8 maddeleri hakkında detaylı açıklamalarda bulunuldu.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, temyiz dışı katılan sanık ...’ın yokluğunda verilen kararın doğrudan Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işlemlerinin usule aykırı olmasından dolayı katılan sanığa usulüne uygun olarak gerekçeli kararın (katılan sanığın cezaevinde olması halinde cezaevinde bizzat okunup anlatılarak tebliği, aksi halde bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adresde tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilmesi, tebligat belgesi ve sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklenerek, ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 22.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.