Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/15730 Esas 2022/5480 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre sanık bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 05/03/2019 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 18/04/2019 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, adli emanetin 2011/1771 sırasında kayıtlı eşyaların müsaderesi konusunda karar verilmemiş ise de; zamanaşımı süresince karar verilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Mahkemenin 14/02/2012 tarihli kararıyla sanık hakkında 5 ay 25 gün hapis cezası verildiği, kararı sadece sanık müdafinin temyiz ettiği ve aleyhe temyiz bulunmadığının anlaşılması karşısında, ceza miktarı yönünden kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında 8 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve bu cezanın 5 ay 25 gün hapis cezası üzerinden infazına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi,
2-Mahkemenin 14/02/2012 tarihli kararında sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen cezanın 5237 sayılı TCK’nun 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verildiği, bu kararın müdafi tarafından temyiz edilmesi nedeniyle 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının olmasına rağmen 08/10/2020 tarihli kararda sanık hakkında verilen cezanın ertelenmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA,bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasına "CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle, sanık hakkında hükmolunan 8 ay 22 gün hapis cezasının 5 ay 25 gün hapis cezası üzerinden infazına, sanık hakkında aynı yasanın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine, mahkemenin takdirine göre aynı Yasanın 51/3. maddesi uyarınca 1 yıl denetim süresi tayinine, aynı Yasanın 51/6. maddesi uyarınca denetim süresinin bir yükümlülük belirlenmeden veya uzman kişi görevlendirilmeden geçirilmesine, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde aynı Kanunun 51/7 maddesi uyarınca ertelenen cezanın tamamen veya kısmen infaz kurumunda çektirileceğine karar verileceğinin ihtar olunmasına ” cümlelerinin yazılması, suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.