Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21768 Esas 2022/5496 Karar Sayılı İlamı

Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 165/1, 62/1 ve 52/1-2. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesi gereğince ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Tekirdağ 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/10/2020 tarihli ve 2019/351 esas, 2020/590 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 25/10/2021 gün ve 94660652-105-59-12938-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/11/2021 gün ve 2021/132145 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1-Sanığın üzerine atılı eylem için 5237 sayılı Kanun'un 165. maddesinde yer alan "Bir suçun işlenmesiyle elde edilen eşyayı veya diğer malvarlığı değerini, bu suçun işlenmesine iştirak etmeksizin, satan, devreden, satın alan veya kabul eden kişi, altı aydan üç yıla kadar hapis ve onbin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır." şeklindeki düzenleme uyarınca cezanın hapis cezası ile birlikte adli para cezası olarak öngörülmesine rağmen sadece hapis cezası verilerek adli para cezasına karar verilmemesinde,
2-Sanığın suç tarihi itibariyle uzlaşma kapsamında olmayan suç eşyasının satın alınması suçundan yargılanması nedeniyle uzlaştırma işlemleri yapılmadığı, ancak suç tarihinden sonra, kararın verildiği 27/10/2020 tarihinden önce yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesinde yapılan değişiklik ile 5237 sayılı Kanun'un 165. maddesinde yer alan suç eşyasının satın alınması suçunun da uzlaştırma kapsamına alındığı gözetilerek, mahkemesince 5271 sayılı Kanun’un 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemlerinin yaptırılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Sanık ... hakkında ikinci kez tekerrür hükmünün uygulanmasına esas alınan Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2009/1143 Esas ve 2011/159 Karar sayılı mahkumiyetinin, 5237 sayılı TCK'nın 165. maddesinde yazılı ''suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi'' suçuna ait olduğu ve CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, ikinci kez mükerrirliğe esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağının değerlendirilmesinin gerekmesi,
2- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/3. maddesinde belirlenen ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilemeyecek olması hususları da belirlenmiş olup, bu yönlerden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 23/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.