MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer ve üst Cumhuriyet savcılarının temyiz isteminin elektrik hırsızlığı (karşılıksız yararlanma) suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1) O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
O yer Cumhuriyet savcısı için 1412 sayılı CMK"nun 310/3. maddesinde öngörülen bir aylık temyiz süresi geçtikten sonra, 13/11/2015 günü temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2) Üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık hakkında, elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan açılan davada, Cide Asliye Ceza Mahkemesi"nin 15/02/2011 tarihli, 2008/228 E. ve 2011/47 K. sayılı kararıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu, mahkumiyet kararını veren mahkemenin ihbarda bulunması üzerine dosyanın ele alındığı ve temyize konu 06/10/2015 tarihli ve 2014/23 E. ve 2015/149 sayılı kararın verildiği anlaşılmakla, 02/07/2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un 82. maddesiyle 5237 sayılı TCK"nın 142/1-f maddesinin yürürlükten kaldırıldığı, aynı Kanun"un 83. maddesiyle 5237 sayılı TCK"nın 163/3. maddesinin (karşılıksız yararlanma suçunun) yürürlüğe konulduğu, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, sanığın lehine olan kanun hükmünün belirlenmesi için bir değerlendirme yapılması ve ek savunma hakkı tanındıktan sonra sanığın lehine olan 5237 sayılı TCK"nın 163/3 maddesiyle hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasıyla yetinilmesi,
2- 02/07/2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un geçici 2/2. maddesi gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın kurumun zararını giderip gidermediğinin katılan kurumdan yeniden sorularak, gidermediğinin tespiti halinde, bilirkişi tarafından vergili ve cezasız hesaplanmış olan tutar açıkça belirtilmek suretiyle sanığa "şikayetçi kurumun zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine" dair bildirimde bulunularak ve ödeme için makul bir süre tanınarak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün istem gibi BOZULMASINA, 30.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.