Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/505 Esas 2022/5491 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlığa teşebbüs suçundan suça sürüklenen çocuk ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 35/2, 31/3, 62 , 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince 4.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl süreyle denetime tabi tutulmasına dair Beyoğlu 1. Çocuk Mahkemesinin 16/03/2011 tarihli ve 2009/792 esas, 2011/82 sayılı kararının 07/04/2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 18/02/2014 tarihinde işlediği kasıtlı bir suçtan mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama neticesinde, hükmün açıklanması ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 35/2, 31/3, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince 4.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 4. Çocuk Mahkemesinin 26/03/2019 tarihli ve 2019/31 esas, 2019/169 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 09/11/2021 gün ve 16852-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/12/2021 gün ve 2021/139404 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 03/02/2014 tarihli ve 2013/23474 esas, 2014/2417 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 5271 sayılı Kanun’un 231/8. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması hâlinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve zamanaşımının denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı,
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi kapsamında işlenen nitelikli hırsızlık suçunun 8 yıllık olağan zaman aşımı süresine tabi olduğu ancak 5237 sayılı Kanun'un 66/1 ve 66/2. maddelerine göre suça sürüklenen çocuğun 15-18 yaş grubunda olması nedeniyle olağan dava zamanaşımı süresinin 5 yıl 4 ay olarak dikkate alınması gerektiği nazara alındığında; suça sürüklenen çocuğun kovuşturma aşamasında 23/09/2010 tarihinde alınan savunması ile son kez kesilmesi sebebiyle yeniden işlemeye başlayan zamanaşımı süresinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 07/04/2011 ile yeni suçun işlendiği 18/02/2014 tarihleri arasında durmasını müteakip, kaldığı yerden yeniden işlemeye başladığı ve hükmün açıklandığı 26/03/2019 tarihine kadar kesintisiz işleyerek tamamlanmış olduğu anlaşıldığından, kamu davasının düşürülmesi yerine yargılamaya devamla suça sürüklenen çocuğun mahkûmiyetine dair yazılı şekilde hüküm kurulmasındaisabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan suça sürüklenen çocuk ...'in eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b ve 31/3. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e, 66/2. maddeleri uyarınca hesaplanan 5 yıl 4 aylık asli zamanaşımının (hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 07.04.2011 tarihi itibariyle duran zamanaşımının, kesinleşen sonraki mahkumiyete konu suçun işlendiği 18.02.2014 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenmekle; buna göre oluşan durma süresi de dikkate alındığında) suça sürüklenen çocuğun sorgu tarihi olan 23/09/2010 ile hükmün açıklandığı 26/03/2019 tarihi arasında gerçekleştiği gözetilmeden, suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (İSTANBUL) 4. Çocuk Mahkemesinden verilip kesinleşen , 26.03.2019 tarihli ve 2019/31 E., 2019/169 K. sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; açılan kamu davasının, CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, hükmolunan cezanın kaldırılmasına, 23/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.