
Esas No: 2022/502
Karar No: 2022/5485
Karar Tarihi: 23.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/502 Esas 2022/5485 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık ... adına açıkta bırakılan eşya hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan kanun yararına bozma talebi üzerine incelenmiştir. Dosya kapsamında yapılan incelemeler sonucunda; müştekinin yokluğunda beyanı alınmaksızın duruşma yapılarak karar verilmesi, sanığın eyleminin hangi suçu oluşturduğunun tartışılmadan karar verilmesi, cezanın hesap hatası ile belirlenmesi ve istinaf talebinin reddedilmesine yönelik yapılan kararın usulüne uygun kesinleşmemiş olması nedeniyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e, 143/1 ve 35/2. maddeleri uyarınca sanık ...'ın suçu ve cezası belirlenmiştir. Söz konusu maddeler, sırasıyla; açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık suçu (142/1-e), cezanın artırımı (143/1) ve cezanın indirimi (35/2)'ni düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
Adet gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e, 143/1 ve 35/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 14 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Akhisar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2018 tarihli ve 2014/735 esas, 2018/90 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 01/11/2021 gün ve 2021/17140 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/12/2021 gün ve 2021/135026 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya aslının istinaf kanun yoluna başvuran diğer sanıklar haklarında, bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda verilen hükümler yönünden istinaf incelemesi amacıyla İzmir Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmiş olması nedeniyle onaylı suret üzerinden yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre,
1-Mahkemesince 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 289/1-e maddesi gereğince duruşmada hazır bulunması gereken müştekinin yokluğunda beyanı alınmaksızın duruşma yapılarak karar verilmesinde,
2-Sanığın eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b yada 142/1-e maddelerinde yazılı suçlardan hangisini oluşturacağı tartışılmadan karar verilmesinde,
3-6545 sayılı Kanun ile değişmeden önceki halinde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e maddesinde yazılı suçun cezasının alt sınırının 2 yıl hapis cezası olmasına rağmen temel cezanın 3 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayin olunmasında,
4-Sanık hakkında temel ceza 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e maddesine göre 3 yıl hapis cezası olarak belirlendikten sonra anılan Kanun'un 143/1. maddesi uyarınca 1/4 oranında arttırım yapıldığında 3 yıl 9 ay hapis cezası yerine, 3 yıl 16 ay 15 gün hapis cezası belirlenmesini müteakip, eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı gerekçesiyle anılan Kanun'un 35/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapıldığında, 1 yıl 10 ay 15 gün hapis yerine, 1 yıl 14 ay 7 gün hapis cezasına hükmolunması üzerine, sonuç hapis cezasının 2 yıldan fazla olması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 51. maddesinde yer alan hapis cezasının ertelenmesine ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesinde yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği şeklindeki gerekçelerin hesap hatası nedeniyle somut olaya uygun düşmediği gibi şartların varlığı durumunda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 51. maddesinde yer alan hapis cezasının ertelenmesine ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesinde yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebileceği gözetilmeksizin karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, sanık ...'ın mahkemenin 30/01/2018 tarihli mahkumiyet kararını 19/03/2018 tarihinde istinaf ettiği, mahkemenin 21/03/2018 tarihli ek kararıyla CMK'nın 276/1. maddesi uyarınca istinaf talebinin reddine karar verildiği, sanığın 20/01/2020 tarihinde bu hususta Bölge Adliye Mahkemesinden karar verilmesini talep etmesi üzerine mahkemenin dosyayı istinaf incelemesi için Bölge Adliye Mahkemesine göndermesi gerektiğinden, mahkemenin 30/01/2018 tarihli kararının usulüne uygun kesinleşmediği, kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, (AKHİSAR) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 30/01/2018 tarihli ve 2014/735 E., 2018/90 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 23/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.