Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12527 Esas 2020/3162 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12527
Karar No: 2020/3162
Karar Tarihi: 16.06.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12527 Esas 2020/3162 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi         2017/12527 E.  ,  2020/3162 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura kullanma
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    1-"2008 takvim yılında sahte fatura kullanmak" suçundan hakkında kamu davası açılan sanığın savunmasında, suçlamaları kabul etmediğini, alışlarının gerçek olduğunu savunması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
    a) Suça konu olan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
    b) Faturaları düzenleyen şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak verdiklerinin sorulması,
    c) Faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturayı düzenleyen mükelleflere ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin getirtilmesinden sonra, faturaları düzenleyen mükellefler ile kullanan mükellefin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tespiti gerektiği halde eksik inceleme ve araştırma sonucu hüküm kurulması,

    2- Kabule göre de;
    a) Suça konu faturaların KDV beyannamesinde kullanılması nedeniyle 21.12.2008 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında “2008” olarak eksik yazılması,
    b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasının, 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.