Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7128 Esas 2020/361 Karar Sayılı İlamı

Tehdit, kasten yaralama ve reşit olmayanla cinsel ilişki suçlarından dolayı suça sürüklenen çocuk ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda Banaz Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 10.01.2019 tarih ve 2018/1494 soruşturma sayılı ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yapılan itirazın reddine ilişkin Uşak 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 14.03.2019 günlü, 2019/1045 Değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Somut olayda, müşteki Eda Sebahat"in 22.09.2018 tarihli ifadesinde Tolga ile cinsel birliktelik yaşamak konusunda karar almaları üzerine buluştukları, şüphelinin kendisine herhangi bir cebir ve tehdit uygulamadığı, rızasıyla cinsel birliktelik yaşadığını beyan etmesini müteakip, Tolga hakkında şikayetçi olduğu, ifade verirken Tolga ve ağabeyi tarafından daha öncede tehdit edildiği için bazı hususları anlatmadığından bahisle yeniden ifade vermek için Cumhuriyet Başsavcılığına gelmesi üzerine, 22.09.2018 günlü ilk ifadesindeki beyanlarından tamamen farklı olarak, cinsel birlikteliğin Tolga"nın zorlamasıyla olduğu, Tolga"nın yanına gelerek bıçağı boğazına dayayıp "şimdi seni öldüreyim mi, elimdeki fotoğrafları da paylaşacağım, adına escort eda diye hesap açıp okuldakilere istek atıp seni rezil edeceğim" diyerek tehdit etmesi üzerine, yaşadığı korku ile kendi isteği doğrultusunda cinsel ilişki yaşadığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, her ne kadar şüpheli Tolga üzerine atılı suçlamaları kabul etmemiş ise de, müştekinin her iki ifadesinin de tamamen birbirinden farklı olduğu, beyanlar arasında çelişkilerin bulunduğu, olayın meydana geldiği sırada olay yerinde müşteki ile şüpheliden başka kimsenin bulunma ihtimalinin olmadığı ve soruşturma evresinde müştekinin beyanının iddianame düzenlenmesi açısından yeterli kabul edilebileceği nazara alındığında, soruşturma dosyası kapsamına göre mevcut delillerin şüpheliye atılı suçtan kamu davasının açılmasını gerektirir nitelikte bulunduğu, bu delillere ve suçun unsurlarına yönelik takdir ve değerlendirmenin mahkemesince yapılması gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 26.09.2019 günlü ve 94660652-105-64-7737-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrakla birlikte Daireye tevdi kılınmakla gereği görüşüldü:
Tüm dosya içeriği nazara alındığında, ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine dair Uşak 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 14.03.2019 günlü, ve 2019/1045 Değişik iş sayılı kararına karşı yerindelik denetimi yapılmasının mümkün olmaması nedeniyle bu husus kanun yararına bozma yoluna konu edilemeyeceğinden, vaki talebin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.