Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/7757 Esas 2015/3018 Karar Sayılı İlamı

Uşak Açık Ceza İnfaz Kuramımda hükümlü bulunan..."nin, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 105/A maddesi uyarınca cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazı talebinin reddine dair, Uşak İnfaz Hâkimliğinin 30/01/2014 tarihli ve 2014/63-63 E.K. sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile Uşak İnfaz Hakimliğinin kararının kaldırılmasına, hükümlünün cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına ilişkin,... Ağır Ceza Mahkemesinin 21/02/2014 tarihli ve 2014/91 değişik iş sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığının 16/04/2014 gün ve 26732 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/05/2014 gün ve KYB.2014-173634 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, hükümlünün 10 ay 37 gün içtimalı hapis cezasının infazına 27/01/2014 tarihinde Açık Ceza İnfaz kurumunda başlanmış ise de, hükümlünün cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu nedeniyle hakkında yapılan yargılama sonucunda, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 30/12/2008 tarihli ve 2008/158 esas, 2008/676 sayılı kararı ile 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilip dosyanın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay"a gönderildiği ve kararın henüz kesinleşmediği, bu suça ilişkin hapis cezasının üst sınırının 14 yıla kadar hapis cezası olduğu, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 14/4. maddesinde yer alan “ Açık ceza infaz kurumunda bulunan hükümlülerden kınamadan başka bir disiplin cezası alanlar ve hükümlü oldukları suçtan başka bir fiilden dolayı haklarında tutuklama kararı veya soruşturma konusu olan suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı yedi yıldan az olmayan bir başka suçtan soruşturması veya böyle bir suçtan tutuksuz yargılaması devam etmekte olanlar ile yaş, sağlık durumu, bedensel veya zihinsel yetenekleri bakımından çalışma koşullarına uyum sağlayamayacakları saptananlar, kurum yönetim kurulunun kararı ile kapalı ceza infaz kuramlarına geri gönderilirler. Bu karar, infaz hâkiminin onayına sunulur." ile bu madde esas alınarak düzenlenen Açık Ceza İnfaz Kuramlarına Ayrılma Yönetmeliğinin açık kurama ayrılamayacak hükümlüler başlıklı 8/2. maddesinde yer alan "Kapalı kurumda hükümlü olup;
a) İşlediği iddia olunan başka bir suçtan dolayı haklarında 4/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 100 üncü maddesine göre tutuklama karan verilenler,
b) Haklarında üst sınırı yedi yıldan az olmayan başka bir suçtan soruşturma veya kovuşturması devam etmekte olanlar ile üst sınırı yedi yıldan az olmayan bir suçtan henüz kesinleşmemiş mahkûmiyet kararı bulunanlar,
bu durumları devam ettiği sürece açık kurumlara ayrılamaz” şeklindeki düzenlemelere nazaran, 10 ay 37 gün hapis cezasının infazına başlama tarihinde hükümlü hakkında üst sınırı 7 yıldan az olmayan başka suçtan kovuşturma devam etmesi nedeniyle, cezasının infazının Açık Ceza İnfaz Kurumunda yapılması hukuken imkan bulunmayan hükümlünün sehven açık ceza infaz kurumunda bulunmasının infazda kazanılmış hak olmaz ilkesi gereğince lehine yorumlanamayacağı cihetle, itirazın reddi yerine yazılı şekilde karar tesisinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/02/2014 tarihli ve 2014/91 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 18/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.