Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/495 Esas 2022/5490 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme suçundan sanıklar ... ve ...'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 168/2, 62 ve 52. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 1.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına dair Bakırköy 45. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/01/2019 tarihli ve 2018/130 esas, 2019/70 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 01/11/2021 gün ve 14878-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/12/2021 gün ve 2021/135204 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre; sanıklar hakkında 13/12/2018 tarihinde işlemiş oldukları mala zarar verme suçu ile birlikte nitelikli hırsızlık suçu yönünden verilen mahkumiyet kararının istinaf edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 17/09/2019 tarihli ve 2019/850 esas, 2019/2144 sayılı kararı ile; “...şikayetçiden yeniden sorularak dilekçeyi verdiği tarihten kaç gün önce zararının giderildiğinin sorulmak suretiyle etkin pişmanlığın hangi evrede oluştuğunun tesbiti yerine eksik tahkikat ile karar yerindeki gibi hüküm kurulmuş olması, hususları hukuka aykırı hususlar olarak tesbit edilmiş olup hüküm bu yönlerden bozmayı gerektirir mahiyette görülmüş...” şeklinde bozma kararı verilmesini müteakip, yapılan yargılama sonucunda müştekinin zararının hangi aşamada giderildiğinin tam olarak tespit edilemediği ve şüpheden sanık yararlanır ilkesi göz önünde bulundurularak zararın soruşturma aşamasında giderildiği kabul edilerek sanıklar hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümleri uygulanmak suretiyle nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyetlerine karar verildiği nazara alınığında; sanıkların 13/12/2018 tarihli eylemleri sebebiyle Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığınca 18/12/2018 tarihinde iddianame düzenlenmesini takiben, Mahkemesince 27/12/2018 tarihinde iddianamenin kabulü ile kovuşturma evresine geçildiği, müştekinin kovuşturma aşamasında 07/01/2019 tarihli dilekçesi ile tüm zararının giderildiğini ve şikayetçi olmadığını beyan ettiği, ayrıca bozma kararını müteakip Bakırköy 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/1 esasına kayden hırsızlık suçu yönünden yapılan yargılama sırasında 19/06/2020 tarihli celsede müştekinin zararın ne zaman giderildiğini tam olarak hatırlayamadığını ancak anılan dilekçeyi vermeden yaklaşık 1 hafta önce zararının giderildiği şeklindeki beyanı karşısında, mala zarar verme suçu bakımından zararın soruşturma aşamasında giderildiği kabul edilerek sanıklar lehine etkin pişmanlığa ilişkin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1. maddenin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanıklar ... ve ...’nın müştekiye ait motosikleti düz kontak yaparak çaldıktan sonra hasarlı ve bazı parçaları alınmış bir halde bulunup, müştekiye teslim edilmesi nedeniyle hırsızlık suçunun yanında mala zarar verme suçundan da mahkûmiyet hükmü kurulmuş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 21.01.2014 Tarih, 2013/2-686 Esas ve 2014/19 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması ve korunan hukuki yararın tek olması karşısında; ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı, eylemin bir bütün olarak hırsızlık suçunu oluşturacağı hususu da belirlenmiş olup, bu yönden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 23/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.