Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1628 Esas 2022/5464 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yokluğunda verilen kararın, sanık ...’in kovuşturma aşamasında alınan 24/01/2012 tarihli ifadesinde bildirdiği ikamet adresine (MERNİS şerhi bulunmaksızın) tebliğe çıkarıldığı, dosya içerisindeki “4000436819081” barkod sayılı tebligat belgesine göre, sanığın tebliğ sırasında “çarşıda” bulunması nedeniyle tebliğ evrakının ilgili mahalle muhtarına tebliğ edilip, ikamet kapısına haber kağıdının bırakıldığı ve sanığın en yakın komşusu “...” isimli kişiye haber verilmek suretiyle gerekçeli kararın 18/02/2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği anlaşıldığından, tebliğnamedeki tebligat işleminin usulüne uygun olmadığından temyiz isteminin süresinde kabul edilmesi gerektiğine ilişkin görüşe iştirak edilmemiş; mahkemenin 10/05/2016 tarihli, 2011/395 Esas, 2013/45 Karar sayılı ek kararı ile sadece hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçları yönünden sanığın temyiz isteminin reddine karar verildiği, mala zarar verme suçundan kurulan hüküm yönünden herhangi bir ek kararın bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
I- Sanık ... müdafiinin temyiz istemi hakkında yapılan incelemede ;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/03/2021 tarihli, 2016/336236 sayılı tebliğnamesinin sanık müdafii Av. ...’na sehven tebliği üzerine müdafii tarafından 19/04/2021 tarihli dilekçe ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler yönünden temyiz mahiyetinde dilekçe sunulmuş ise de; anılan sanık müdafiinin sadece soruşturma aşamasında sanık için barodan görevlendirildiği, kovuşturma aşamasında sanığın 24/01/2012 tarihli duruşmada alınan savunması sırasında müdafii talebinin bulunmadığı ve müdafii bulunmaksızın sorgusunun yapıldığı, anılan müdafiinin sanık hakkında verilen kararı temyize yetkisinin bulunmadığı anlaşıldığından, yukarıda belirtilen gerekçe ile temyize hakkı bulunmayan sanık müdafii Av. ...’nın temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ...’in mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Yoklukta verilip, 18/02/2013 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilen kararı 1412 sayılı CMUK'nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 07/04/2016 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
III- Sanık ...’in hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Temyiz isteminin reddine dair mahkemenin 10/05/2016 tarihli, 2011/395 Esas, 2013/45 Karar sayılı ek kararında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın isteme aykırı olarak ONANMASINA, 23/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.