MAHKEMESİ :Gaziosmanpaşa 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :26.12.2013
NUMARASI :Esas no:2007/1290 Karar no:2013/1109

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Toplanan delillerden, davacı (koca)"nın eşine hakaret ettiği, birlik görevlerine yerine getirmediği, fiili ayrılık döneminde internette tanıştığı Arife isimli bir kadınla duygusal arkadaşlık kurmak suretiyle güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu buna karşılık; davalı (kadın)"ın eşine ağır sinkaflı sözlerle hakaretler ettiği ve eşinin ailesine hakaret ettiği ve eşini ve eşinin ailesini ölümle tehdit ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında; evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında iki taraf da eşit kusurludur. Hal böyle iken mahkemece davalı (kadın)"ın ağır kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de; verilen boşanma kararı sonucu itibariyle doğru olduğundan, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazının reddi ile boşanmaya ilişkin hükmün gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanmasına karar verilmesi gerekmiş (HUMK.md.438/son) ve mahkemenin de kabulünde olduğu gibi düzenli ve sürekli geliri bulunduğu ve boşanmakla yoksulluğa düşmeyeceği anlaşıldığından davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 Boşanma ve ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK md. 186/1) geçimine, (TMK md. 185/3) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (re"sen) almak zorundadır (TMK md. 169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak ve hükmün kesinleşmesine kadar devam etmek üzere davalı (kadın) yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekir. Mahkemece bu husus nazara alınmadan, davacı (kadın) yararına hükmedilen ve karar kesinleşinceye kadar infazı mümkün olan aylık 200.00 TL. tedbir nafakasının hükümle birlikte dava tarihinden itibaren kaldırılmasına karar verilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün bu bölümünün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir (HUMK md. 438/7).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple gerekçeli kararın hüküm bölümünün 4. bendinin tamamen hükümden çıkartılmasına, yerine 4. bent olarak "Davalı (kadın) için yargılama sırasında takdir edilen 200.00 TL. tedbir nafakasının karar kesinleşinceye kadar devamına" sözcüklerinin eklenmesine, hükmün bu bölümünün belirtilen şekilde DÜZELTİLEREK, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 12.06.2014 (Per.)