MAHKEMESİ : İstanbul 15. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/10/2013
NUMARASI : 2012/507-2013/612

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 30.11.2012 gününde verilen dilekçe ile elbirliği mülkiyetinin paylı mülkiyete dönüştürülmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 08.10.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı M.. E.. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_K A R A R_

Dava, elbirliği mülkiyetinin paylı mülkiyete dönüştürülmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazların paylı maliki H.. E.. ve M..E.."ın veraset ilamlarındaki payları oranında mirasçıları adına paylı mülkiyete dönüştürülmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı M.. E.. temyiz etmiştir.
Türk Medeni Kanununun 644. maddesi gereğince; bir mirasçı, terekeye dahil malların tamamı veya bir kısmı üzerindeki elbirliği mülkiyetinin paylı mülkiyete dönüştürülmesi isteminde bulunduğu takdirde sulh hakiminin, diğer mirasçılara çağrıda bulunarak belirleyeceği süre içinde varsa itirazlarını bildirmeye davet edeceği, elbirliği mülkiyetinin devamını haklı kılacak bir itiraz ileri sürülmediği veya mirasçılardan biri belirlenen süre içinde paylaşma davası açmadığı takdirde, istem konusu mal üzerindeki elbirliği mülkiyetinin paylı mülkiyete dönüştürülmesine karar verileceği, terekeye dahil diğer hakların ve alacakların paylar oranında bölünmesi hususunda da yukarıdaki kuralların uygulanacağı hükme bağlanmıştır.
Bu tür davalarda mirasçılık belgesine atıf yapılarak hüküm kurulması doğru değildir. Hüküm sonucunda infazda tereddüt oluşturmayacak şekilde elbirliği halindeki mülkiyetin veya payın mirasçılık belgesindeki paylar oranında paylı mülkiyete çevrilmesine karar verilmesi gerekir.
Somut olaya gelince, dava konusu taşınmazda her bir mirasçının pay oranının gerekirse bilirkişi incelemesi yapılarak ayrı ayrı belirlenmesi suretiyle elbirliği mülkiyetinin paylı mülkiyete çevrilmesi gereklidir. Mahkemece Şişli 4. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 03.12.2007 tarihli 2007/1943 Esas 2007/581 Karar sayılı ve Şişli 2. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 10.03.2011 tarihli 2011/188 Esas 2011/217 Karar sayılı veraset ilamlarına atıf yapılarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 27.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.