Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/2642 Esas 2014/13095 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sakarya 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :05.12.2013
NUMARASI :Esas no:2012/819 Karar no:2013/900

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (koca) tarafından; davacı-davalı kadının boşanma davasının kabulü ve boşanmanın fer"ileri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan delilerden ve davacı-davalı (kadın)"ın dava dilekçesindeki ifadelerinden, tarafların 03.07.2011 tarihinde birbirlerine karşılıklı olarak fiziksel şiddet uyguladıkları, ancak ceza davasına konu olan bu eylemlerden sonra barıştıkları, davacı-davalı (kadın)"ın 14.09.2011 tarihinde müşterek eve döndüğü, evlilik birliğinin, kadının yeniden ortak evden ayrıldığı 30.01.2012 tarihine kadar devam ettiği, bu suretle tarafların karşılıklı olarak birbirlerinin önceki kusurlarını affettikleri anlaşılmaktadır. Davacı-davalı (kadın)"ın müşterek eve döndüğü 14.09.2011 tarihi ile en son evden ayrıldığı 30.01.2012 tarihi arasında ise, tarafların kusurlu bir davranışları kanıtlanmamıştır. Barışmadan önce gerçekleşen ancak karşılıklı olarak affedilen ve hoşgörü ile karşılanan olaylara dayanılarak boşanma kararı verilemez. Bu nedenle; davacı-davalı (kadın)"ın boşanma davasının da reddi gerekirken yazılı şekilde kabul edilip boşanma kararı verilmesi isabetsiz olmuş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple kadının davasının kabulü yönünden BOZULMASINA, bozma sebebine göre boşanmanın fer"ilerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 12.06.2014 (Prş.)