Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26413 Esas 2022/5452 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında gündüz vakti hastanede müştekinin cebinden 300 TL para çaldığı iddiasıyla TCK’nın 142/2-b maddesi gereğince cezalandırılmasına ilişkin dava açılmışsa da; dosya içerisinde yer alan 05.02.2016 tarihli görüntü çözümleme tutanağına göre olay günü sanığın müşteki ile göz polikliniğinin önünde olduklarının tespit edildiği, 21.01.2016 tarihli fotoğraf teşhis tutanağına göre müştekinin sanığı göz polikliniği önünde gördüğünü, parasını çalan şahsın sanık olup olmadığını bilmediğini, sanığı parasının çalındıktan sonra mı yoksa önce mi gördüğünü bilemediğini beyan ettiği, 12.01.2016 tarihli araştırma tutanağında sanığın somut olaydan 6 gün sonra gerçekleştirmiş olduğu hırsızlık suçu sırasında kamera kaydındaki görüntüleri neticesinde teşhis edildiği ve olay günü de müştekinin yakınlarında olmasından dolayı atılı suçu da sanığın işlediğini belirttikleri, olay yerinden müştekinin parasını sanığın çaldığına ilişkin başkaca herhangi bir delil elde edilemediği, sanığın aşamalardaki savunmalarında suçu kabul etmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın savunmasının aksine yüklenen suçtan mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve somut delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine, yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.