MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2011/274-300 27/11/2010 tarih; 06/12/2008 gün 144-234, 23/09/1974 gün 224-408 ve 16/04/1973 gün 213-345 sayılı kararlarında açıkça vurgulandığı üzere temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtay"da olduğu belirtilmiştir.
Somut olayımıza gelince, sanık... hakkında .... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 26.07.2010 tarihli, sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararı sanığın çarşıda olduğunu beyan eden ve aynı konutta ikamet eden ehil ve reşit yeğeni..."ya Tebligat Kanunu"nun 16.. maddesi gereğince 10.08.2010 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz edilmeyerek 23.09.2010 tarihinde kesinleşmiştir. Sanık müdafii tarafından sunulan 01.11.2010 tarihli dilekçe ile gerekçeli kararın sanıkla aynı konutta ikamet etmeyen yeğeni ..."ya tebliğ edildiği, bu hususun gerek adreslerini gösterir nüfus kayıtlarından gerekse muhtarın düzenlediği ilmuhaberden anlaşılacağını belirtilerek, yapılan tebliğin usulsüz olduğunu ve hükmün bozulması talep edilmiştir. Sanık müdafiinin talebini değerlendiren mahkeme 01.11.2010 tarihli ek karar ile sanık müdafiinin talebinin eski hale getirme olarak kabulü ile infazın ertelenmesine, temyiz süresinin ilgili ek kararla başlamış sayılacağına karar vermiştir. Anılan Ceza Genel Kurul Kararları ışığında ve 5271 sayılı CMK"nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme istemi konusunda karar verme görevinin, bu istemle birlikte temyiz itirazı da yapılmış olduğundan Yargıtay’a ait olduğu sanık müdafinin temyiz dilekçesine ekli imzalı ve onaylı nüfus kaydı ile ilmuhaberden anlaşılacağı üzere, usulsüz tebliğin söz konusu olduğu, bu nedenle adı geçen sanık müdafiinin öğrenme üzerine yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Adli emanetin 2009-2526 numarasında kayıtlı suça konu 2 adet tornavida ile ilgili bir karar verilmemesi, mahallinde karar verilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkeme masrafı olarak yapılan 10 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle teblignameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Mahkeme masrafı olarak yapılan 10 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.