Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/18581 Esas 2014/11849 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18581
Karar No: 2014/11849
Karar Tarihi: 20.03.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/18581 Esas 2014/11849 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Reyhanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hüküm temyiz edilmiştir. Sanığa ait olmayan bir bıçağın bulundurulması ve taşınması suç teşkil etmese de müsadere edilmesine karar verilmiştir. Ancak, sanığın suç tarihindeki kişilik durumunun Adli Tıp Kurumu veya tam teşekküllü ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesi tarafından incelenmesi gerekmektedir. Ayrıca, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı ve ek savunma hakkı tanınmadan cezanın belirlenmesi gibi konuların karar yerinde tartışılması gerekmektedir. Son olarak, ilamda tekerrüre esas alınan en ağır cezayı içeren kararın gösterilmemesi de bir eksikliktir. Kararın bu nedenlerden ötürü bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi: Sanık hakkında ek savunma hakkı tanınması
- 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi: Ceza belirleme yöntemleri
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi: Kararların bozulması
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Kararların bozulması ve yeniden yargılama yapılması

3. Ceza Dairesi 2013/18581 E. , 2014/11849 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 3 - 2012/30680
MAHKEMESİ : Reyhanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/06/2011
NUMARASI : 2010/426 (E) ve 2011/430 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığa ait olmayan, bizatihi bulundurulması ve taşınması suç teşkil etmeyen bıçağın müsaderesine karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Sanık hakkında İskenderun Asker Hastanesi Baştabipliğince düzenlenen 21/08/2008 tarihli raporda “ ileri derecede antisosyal kişilik bozukluğu nedeniyle askerliğe elverişli olmadığı” belirtilmesi karşısında, sanığın suç tarihinde işlediği suçun anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğine sahip olup olmadığının veya önemli derecede azalma olup olmadığının Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas kurulundan veya tam teşekküllü ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinden heyet raporu alındıktan sonra rapor sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Sanığın tüm aşamalarda, mağdurun kendisine küfür ettiğini ve vurduğunu belirtmesi, sanığın bu savunmasının tanıklar M.. Ç.. ve Ö.. B.. tarafından doğrulanması ve sanığın olayda yaralandığının anlaşılması karşısında sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmamasına karar verilmesi,
3) Sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
4) Kabule göre de, tekerrüre esas alınan en ağır cezayı içeren ilamın kararda gösterilmesi gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak şekilde farklı iki ilamın kararda gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.