Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/14333 Esas 2022/5424 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanık ... müdafiinin gerekçeli temyiz dilekçesinin içeriğine göre katılan sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve kasten yarama suçlarından verilen beraat, hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığı, katılan sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen beraat ve hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararları ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Katılan sanık ...’nun hükümden sonra 06/01/2022 havale tarihli dilekçe ile katılan sanık ... hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini bildirmesi ve 5237 sayılı Kanun’un 73/5. maddesi gereğince aynı olaya ilişkin olan şikayetten vazgeçmenin suçu iştirak halinde işleyen diğer sanığa da sirayet edecek olması karşısında; TCK’nın 73/6. maddesi gereğince katılan sanıklar .... ve ...’den şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği de sorulduktan sonra sonucuna göre katılan sanıklar ... ve ...’in hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2- Katılan sanıklar ... ve ...’in, katılan sanık ...’nun evine rıza ile girdikten sonra, kendilerine evden çıkmalarını söylemiş olmasına rağmen, evden çıkmamak suretiyle atılı konut dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyetleri yerine yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
3-Dosya içeriği ve katılan sanıklardan ...’nun babaannesi, katılan sanık ...’nun annesi olan tanık ...’nun 17/12/2015 tarihli duruşmada, sanıkların üçünün birden ...’e vurmaya başladıklarını söylediğinin anlaşılması karşısında, katılan sanık ...’in kasten yaralama suçundan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
4- 24/10/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 17/10/2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile düzenlenen 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesindeki "Basit Yargılama Usulü"nün uygulanmasıyla ilgili olarak, 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle 5271 sayılı CMK'na eklenen geçici 5/1-d maddesi ile "01/01/2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz" şeklinde sınırlama getirilmiş ise de;
Hükümden sonra, 19/08/2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25/06/2020 tarihli ve 2020/16 Esas, 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile yukarıda anılan geçici madde 5/1-d'de yer alan "Kovuşturma evresine geçilmiş" ibaresinin, bilahare 16/03/2021 tarihli ve 31425 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı iptal kararı ile de yukarıda anılan geçici madde 5/1-d’de yer alan “Hükme bağlanmış” ibaresinin aynı bentte yer alan, “Basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.
CMK’nın 251/3. maddesinde “Basit yargılama usulü uygulanan dosyalarda sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir” şeklindeki düzenleme gereği maddi ceza hukuku anlamında sanık lehine sonuç doğurmaya elverişli olması nedeniyle, temyize konu ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren, TCK’nın 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçu yönünden, aynı Kanun’un 7. ve CMK’nın 251. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 23/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi