Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/4491 Esas 2015/6204 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4491
Karar No: 2015/6204
Karar Tarihi: 28.09.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/4491 Esas 2015/6204 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Temyiz sonucunda, suçun sanık tarafından işlendiği kararı doğru bulunmuştur ancak ceza miktarının belirlenirken güneş batış saatlerinin dikkate alınmaması, uygulanmayan bir maddeye dayanılarak yapılan ceza indirimi, sanığın kişilik özellikleri ve duruşması hakkında yeterli değerlendirmenin yapılmaması gibi nedenlerle karar bozulmuştur. Kararda, TCK'nın 143. ve 145/1 maddelerinin uygulanma şekilleri detaylı bir şekilde değerlendirilmemiştir. CMK'nın 231. maddesi de soyut bir şekilde karara yansımıştır. Bu nedenle karar bozulmuş ve sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış haklarının saklı tutulması kararlaştırılmıştır.

17. Ceza Dairesi 2015/4491 E. , 2015/6204 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın eylemi gerçekleştirdiği tarihte güneş batış zamanının 19.58 olduğu ve eylemin gündüz saatleri içerisinde işlendiği gözetilmeden sanığa verilen cezada TCK’nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılması,
2)Somut olayda uygulama yeri olmayan ve koşulları da oluşmayan TCK’nın 145/1 maddesi uyarınca sanığa verilen cezada indirim yapılması,
3)Sanığın adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu, mağdurun somut zararının da bulunmadığı olayda “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği” hususu irdelenip CMK’nın 231. maddesinin uygulanıp uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken “takdiren” şeklindeki soyut ve yetersiz gerekçeyle adı geçen maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMUK 326. maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış haklarının saklı tutulmasına 28.09.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.