MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 58/6-7.maddesi ile uygulama yapılmaması, sanığın aynı suç işleme kararı icrası kapsamında kısa zaman aralığında ve değişik tarihlerde birden fazla olarak aynı kişiye karşı TCK m. 268 de öngörülen suçu işlediğinden bahisle TCK m 43/1 uygulaması yerine farklı tarihlerdeki eylemlerin birbirinden ayrılarak eylemlerden biri için yazılı şekilde red kararı verilmesi ve dosya kapsamı, tutanaklar, tanık ve müşteki beyanları uyarınca olayın saat 05.00- 05.40 sıralarında gerçekleştiği, UYAP kaydına göre, kış saati uygulaması da dikkate alındığında suç tarihi olan 20.01.2009 tarihinde ve suç yerinde güneşin saat 07.20" de doğduğu, 5237 sayılı TCK nın 6/1-e maddesi uyarınca saat 06.20 ye kadar olan zaman diliminin gece olarak kabulü gerektiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçlar dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin c bendinin aynı maddenin 2 ve 3. fıkraları uyarınca kendi alt soyu dışında kalan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri bakımından infaz tamamlanıncaya kadar hak yoksunluğuna karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ileri sürdüğü temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümlerin çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ ibaresinin eklenmesine, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.