Esas No: 2020/24478
Karar No: 2022/5630
Karar Tarihi: 24.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24478 Esas 2022/5630 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ancak bu kararın itiraza tabi olduğu ve temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Ayrıca, hakaret suçundan hüküm giyen bir sanığın, zamanaşımı nedeniyle davanın düşürülmesi kararı verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi, 264. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, CMK'nın 223/8. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın talebi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2- Sanıklar ..., ... hakkında müşteki sanık ...’a yönelik hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Duruşmada hazır bulunan ve şikayetçi olduğunu beyan eden müşteki ...’un, kendisine davaya katılma hakkı hatırlatıldığı halde, 5271 sayılı CMK’nın 237. ve 238. maddeleri uyarınca yöntemine uygun olarak davaya katılma talebinde bulunup katılan sıfatını kazanmadığı anlaşılmakla; hükümleri temyize hakkı bulunmayan müştekinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
3- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 125/1, 129/1. maddelerinin gerektirdiği cezanın üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımının 12/07/2013 olan savunma tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 24/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
