MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, dava dilekçesinde; oturmakta olduğu evde 03.03.2006 tarihinde yangın meydana geldiğini, evinin çatısının tamamen yandığını, yapılan ceza kovuşturmasında davalı kurumun sorumlu olduğunun tespit edildiğini, tüm kusurun davalı kurumda olduğunu beyan ederek; yangın neticesinde gerek evin yanmış olmasından ve gerekse eşyalarının zarar görmüş olması nedeniyle meydana gelen zarardan dolayı, fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydıyla, 10.000 TL"sinin yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiş; 18.09.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 12.444,46 TL’ ye yükseltmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, 12.444,46 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bu miktarın 10.000 TL"lik kısmına dava tarihinden itibaren, 2.444,46 TL"lik kısmına ise ıslah tarihinden (18/09/2013) itibaren yasal faiz işletilmesine karar verilmiş; hüküm, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2)Türk Medeni Kanunu’nun 6. maddesi hükmü uyarınca; Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatlamakla yükümlüdür. İspat yükü hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden kimseye düşer. İleri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimsenin iddia ettiği olayı ispatlaması gerekir.
Davacı, dava dilekçesinde; evine ait çatının ve çatı da bulunan bir takım eşyaların (3 ton odun, 3 adet iki kişilik yatak, 3 adet bir kişilik yorgan, 6 adet iki kişilik yorgan…) davalıya ait elektrik tellerinden çıkan yangın nedeniyle yandığını ileri sürerek, bu eşyaların bedellerinin ödenmesini istemiş ise de; toplanan delillerden ve dosya kapsamından yangında
yanan eşyalara ilişkin belge, fatura ibraz etmemesi ve yapılan keşiften sonra alınan yanan eşyalara ilişkin bilirkişi raporunun eşyaların yangın neticesinde tarafından görülemedikleri, bu nedenle eşyaların değer tespitinin davacının ibraz etmiş olduğu 28.05.2007 tarihli dilekçesi üzerinden yapılmış olması nedeniyle, bu eşyaların çıkan yangından zarar gördüğü iddiasını, davacının TMK.nun 6. maddesi gereğince ispat edemediği anlaşılmıştır.
Hal böyle olunca, mahkemece; dosya içerisinde bulunan 05.07.2007 İnşaat Mühendisi bilirkişi raporu doğrultusunda 8.964,46 TL üzerinden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken; davanın tümden kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bendde açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bendde açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.