Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25000 Esas 2022/5698 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizinin mümkün olmadığı, dosya üzerinden yapılan incelemede, sanığın dilekçesi üzerine itiraz mercii olan Hatay 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/05/2015 tarihli, 2015/944 D. İş sayılı kararıyla sanığın itirazının incelenerek reddine karar verildiği anlaşıldığından, dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE,
2-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanıkların temyiz istemlerinin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
3-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1.cümle maddesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden dolayı BOZULMASINA, 24/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.