Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/17489 Esas 2015/6146 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17489
Karar No: 2015/6146
Karar Tarihi: 17.09.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/17489 Esas 2015/6146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edildi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun daha önce belirttiği gibi, suçun gece vakti işlenmesi daha ağır ceza gerektiren nitelikli hâlidir ve bu nedenle dava zamanaşımı sürelerinde dikkate alınmalıdır. Bu nedenle tebliğnamedeki düşme kararı reddedildi. Ancak, 765 sayılı TCK'nın ilgili maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın maddeleri karşılaştırarak hüküm verilmesi, sanık lehine olabilecek durum göz önünde bulundurulmaksızın yapılmıştır. Bu nedenle karar bozuldu. İlgili kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 143, 66/3, 116/1-4, 151/1, 142/1-b ve 142/2-d maddeleri; 765 sayılı TCK'nın 493/1 ve 522. maddeleridir.

17. Ceza Dairesi 2015/17489 E. , 2015/6146 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 Esas ve 2012/1842 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinde düzenlenen “suçun gece vakti işlenmesi”nin suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hâli olması nedeniyle aynı Yasanın 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alınacağı öngörüldüğünden, sanık hakkında hırsızlık suçundan zamanaşımı nedeniyle düşme kararı isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 116/1-4 ve 151/1 maddelerine göre öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 15.06.2002 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş olduğu, ancak Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 02.04.2012 tarihli bozma kararında da belirtildiği üzere sanığın işlediği eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu, bu maddedeki cezanın alt ve üst sınırları dikkate alındığında sanığın lehine olabileceği gözetilmeden, 765 sayılı TCK"nın 493/1 ve 522. maddeleri ile 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesinin karşılaştırması yapılmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 17.09.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.