Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1173 Esas 2020/3138 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Hükmün açıklandığı 25.11.2014 tarihli duruşmada, sanığın Düzce T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu, duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar da alınmadan, sanığın duruşmaları kendiliğinden takip etme olanağı bulunmadığı dikkate alınarak, sanığın 5271 sayılı CMK"nin 193. maddesinin 1. fıkrası ile 196. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, son oturumda bizzat hazır bulundurulması veya SEGBİS yöntemi ile bağlantı kurulması sağlanıp, yüzüne karşı hüküm verilmesi gerektiği gözetilmeden, yokluğunda mahkûmiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 193 ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2- Kabule göre de;
a) Her takvim yılında işlenen sahte fatura düzenleme suçlarının ayrı ayrı işlenmiş, birbirinden bağımsız suçları oluşturması nedeniyle her bir takvim yılı için, zamanaşımı süreleri dikkate alınarak ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, tek bir mahkumiyet hükmü kurulması,
b) 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüş olup, aynı eylemin düzenlendiği 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü dikkate alındığında, 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçu yönünden cezasının alt sınırının 3 yıl hapis olduğu gözetilmeden, temel cezanın 26 ay olarak takdir edilmesi suretiyle eksik ceza tayini,

c) 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesi uyarınca hükmolunan temel cezadan, 5237 sayılı TCK 43/1. maddesi uyarınca ¼ artırım yapılması sırasında hesap hatası yapılması nedeniyle sonuç cezanın yanlış belirlenmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 16.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.