Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :Sanıklar ... ve ... hakkında; Beraat,
Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle öldürme suçundan sanıklar ... ve ..."un beraatlerine, sanıklar ... ile ..."in mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık ... müdafileri ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlere yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan vekilinin hükümden sonra 05.02.2014 havale tarihli dilekçesi ile maddi ve manevi zararların karşılanmaya çalışılması nedeniyle şikayetten vazgeçtiğini belirttiği anlaşılmakla, katılma kararı da hukuken geçersiz olacağından hükmü temyiz yetkisi bulunmayan mağdur vekilinin sanıklar hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"un 317.maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık ... hakkındaki hükme yönelik sanık müdafilerinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafilerinin kusura, ceza miktarına, sanıklar arasında menfaat çatışması olduğu için tek vekille temsil edilemeyeceklerine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; pişmanlığını dile getiren sanığın sabıkasının ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışlarının bulunmadığı, iyi hali nedeniyle cezada TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı, katılanların hükümden sonra sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiği de göz önünde
bulundurularak, "Sanığa verilen hapis cezasının suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak TCK"nun 51/4. maddesi uyarınca para ya da sair bir tedbire çevrilmesine taktiren yer olmadığına, ” şeklindeki kanuna uygun olmayan gerekçe ile TCK"nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafileriinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.