MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükmedilen cezaların türü ve sürelerine göre sanıklar müdafiinin duruşmalı temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Sanıklar ..., ..., ..., ... ve sanık ... adına vekaletnamesi bulunan müdafii Av. ...’un yüzüne karşı tefhim edilen 03/04/2015 tarihli kararı, tüm sanıklar adına Av. ...’un temyiz ettiği, yapılan incelemede anılan müdafiinin karardan sonra vefat etmiş olması nedeniyle diğer sanıklar ..., ... ve ... adlarına vekaletnamelerinin bulunup bulunmadığı kesin olarak tespit edilememiş ise de, sanıklara yüklenen TCK"nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafiilik durumunun bulunması, kısa kararın açıklandığı 03/04/2015 tarihli duruşmada tüm sanıkların ve müdafii Av. ...’un bir arada duruşmaya katılmaları ve müdafiinin esasa ilişkin savunmasında tüm sanıklar adına savunmada bulunarak müdafiiliklerini yapması hususları bir arada nazara alındığında, müdafii Av. ...’un tüm sanıklar hakkında kurulan hükümlere ilişkin temyiz yetkisinin bulunduğu belirlenmekle;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 05/02/2015 yerine 06/02/2015 olarak yanlış yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş; sanıkların suç tarihinde gece vakti katılana ait bağ evinden çaldıkları eşyaları kamyonetlerine yükleyip köy içinden geçerek Ankara Ayaş D-140 karayoluna çıktıkları ve ihbar üzerine karayolunda seyir halinde iken jandarma görevlilerince durdurularak yakalandıkları, herhangi bir kesintisiz takibin de bulunmadığının anlaşıldığı olayda, hırsızlık suçunun tamamlandığı gözetilmeden sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 30/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.