4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/16735 Karar No: 2021/6280 Karar Tarihi: 24.02.2021
Müstehcenlik - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/16735 Esas 2021/6280 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir müstehcenlik davasında sanık, doğal olmayan ilişkileri içeren görüntülerin bulundurulması suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararlarına göre, anal ya da oral yoldan yapılan, eşcinsel veya grup halinde bulunulan cinsel birleşmelere ait görüntüler tek başına \"doğal olmayan\" kavramı içerisinde değerlendirilemez. Bu nedenle, sanık hakkındaki cezanın TCK'nın 226/4. maddesi gereği verilmesi hatalıdır. Ayrıca, sanık hakkındaki adli para cezası hesaplanırken bir hata yapılmıştır. Bu nedenlerle, karar bozulmuş ve dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 226/4. maddesi, 226/1-d maddesi, 62. madde ve 52/2. maddesi.
4. Ceza Dairesi 2020/16735 E. , 2021/6280 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Müstehcenlik HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinede görülmemiştir. Ancak; 1- TCK’nın 226/4. maddesindeki “doğal olmayan” kavramı, bireylerin cinsel yaşamının içerisinde yeri olmayan, aşağılayıcı veya toplumun geneli tarafından da doğal olarak kabul edilmeyen ilişkileri tanımlamaktadır. Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 25/06/2020 gün, 2018/18-461 esas ve 2020/323 sayılı kararında açıklandığı üzere, anal ya da oral yoldan yapılan, eşcinsel veya grup halinde bulunulan cinsel birleşmelere ait görüntüler tek başına bu kavram içerisinde değerlendirilemeyecektir. Somut olayda; bilirkişi raporunun içeriğine göre sanığın eyleminin, müstehcen görüntü, yazı veya sözleri içeren ürünleri, bunların satışına mahsus alışveriş yerleri dışında, satışa arz eden, satan veya kiraya verme olarak tanımlanan TCK"nın 226/1-d maddesinin ihlali niteliğinde olduğu ve bu maddeye göre cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, aynı Kanunun 226/4. maddesinden hüküm kurulması, 2- Kabule göre de; Sanık hakkındaki temel adli para cezası 5 gün olarak belirlenmesine karşın; TCK’nın 62. maddesinin uygulanması sırasında hükme 25 gün adli para cezası olarak yazılması ve aynı Kanun’un 52/2. maddesi gereğince paraya çevrilirken de, hesap hatası sonucu 100 TL olarak belirlenmesi. Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme kısmen aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.