Esas No: 2020/27092
Karar No: 2022/5580
Karar Tarihi: 24.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/27092 Esas 2022/5580 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hırsızlık suçu mahkumiyeti kararı incelenmiş ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile yapılan değişiklikler dikkate alınarak infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın temyiz nedenleri uygun bulunmuş ve 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden yargılamaya devam edilerek Savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Ayrıca, TCK'nın 142/2-d, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olmasından dolayı sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi, TCK'nın 142/2-d, 143. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Ancak;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-d, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 14/10/2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. Sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun'un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
