Esas No: 2020/24560
Karar No: 2022/5704
Karar Tarihi: 24.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24560 Esas 2022/5704 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından daha önce hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından cezalandırılmıştır. Bu kez mala zarar verme suçundan suç duyurusunda bulunulmuş ve dava açılmıştır. Sanığın eyleminin bu üç suçu da oluşturduğu belirtilmiştir.
Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve sonrasında yapılan değişikliklerden bahsedilerek, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 142. maddesi (hırsızlık suçu)
- TCK'nın 143. maddesi (iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu)
- TCK'nın 116/2-4. maddeleri
- TCK'nın 151. maddesi (mala zarar verme suçu)
- CMK'nın 253/3-2. cümlesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında aynı eylem sebebi ile İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/05/2014 tarih, 2014/301 esas sayılı dosyası ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından TCK’nın 142/1-b, 143 ve 116/2-4. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verildiği, mala zarar verme suçundan sanık hakkında suç duyurusunda bulunularak TCK’nın 151. maddesi gereğince mala zarar verme suçundan dava açıldığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğu , CMK'nın 253/3-2. cümlesi gereğince TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına girmediği belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 24/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
