Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25216 Esas 2022/5577 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanık ...’nın 13/03/2015 tarihli talimatla alınan savunmasında davaya katılmak istediğini beyan etmiş olmasına rağmen mahkemece bir karar verilmediği, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş olup, 5271 sayılı CMK'nın 260/1 maddesi uyarınca hükmü temyiz hakkı bulunmasına rağmen, hakkında katılma kararı verilmediği ancak gerekçeli kararda katılan sanık olarak belirtildiği tespit edilmekle; ... hakkında davaya katılma kararı verilerek ve katılan sanık ...’nın temyiz dilekçesinde sadece “Ankara 29.Asliye Ceza Mahkemesinin 06/07/2015 gün ve 2015/1064 Esas sayılı kararını temyiz ediyorum” diye yazıp dilekçe altına sadece ad ve soyadını yazmış olması karşısında, katılan sanık ...’nın temyiz dilekçesinin hem kendisi hakkında hem de diğer katılan sanık ... hakkında kurulan hükümleri katılan ve sanık sıfatıyla temyiz ettiğinin anlaşılmasına müsait ifadeler içermesi sebebiyle, kararı katılan sanık sıfatıyla temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
I)Katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklanmasına yer olmadığına dair kararın, CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan sanık ...’nın temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II)Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından katılan sanık ...’nın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
III)Katılan sanık ... hakkında hakaret, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Kilis 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/596 Talimatı ile 13/03/2015 tarihinde katılan sanık ...’nın savunması öncesi “Müşteki sanıktan soruldu: üzerime atılı suçlamayı ve yasal haklarımı anladım, duruşmadan bağışık tutulmayı istiyorum, savunma için süre talep etmiyorum, müdafii talebim yoktur, savunmamı ve beyanımı bizzat kendim vereceğim” dediği, savunması sırasında ise “Bu şahıslardan şikayetçiyim, davaya katılmak istiyorum, olay nedeni ile karşılanmasını talep ettiğim maddi zararım vardır, arkadaşıma ait olan emanet olarak kullandığım aracımdaki zarar 3.500.00 TL'dir, bu miktarın karşılanmasını talep ediyorum, ben halen Kilis A3 Tipi kapalı ceza infaz kurumunda hükümlü olarak bulunmaktayım, duruşmalara katılmak istiyorum” dediği sanığın dinlenilmesi sırasındaki beyanları gözönüne alındığında vareste tutulmayı talep ettiğinin kabul edilemeyeceği, hüküm tarihinde farklı yargı çevresinde bulunan İslahiye A2 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanığın 02/06/2015 tarihli karar duruşmasında duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ...’nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.