Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/7784 Esas 2020/12018 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7784
Karar No: 2020/12018
Karar Tarihi: 24.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/7784 Esas 2020/12018 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verdi. Sanık, yeniden yargılanma ve temyiz istemi için dilekçeler verdi. Ancak kararın yüzüne okunmadığı için temyiz hakkını kullanamadığını belirtti. Mahkeme, verilen temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talebi birlikte verilirse karar verme yetkisinin Yargıtay olduğunu belirtti. Bu nedenle mahkemenin verdiği temyizin reddine dair ek kararın hukuki değerden yoksun olması sebebiyle kaldırılması gerektiği sonucuna vardı. Hükümlü, yokluğunda verilen kararın savunması alındığı sırada verdiği en son adresine tebligat yapıldığını belirtti. Ancak tebligatın bu adresten taşındığı ve yeni adresinin bilinmediği gerekçesiyle iade edildiği ve sonrasında iş adresine tebliğe çıkarıldığı, ancak iş adresinin yetersiz olması nedeniyle iade edildiği belirlendi. Yapılan adres araştırmasında da yeni adresinin bulunamaması üzerine Resmi Gazetede ilan yapılmak suretiyle tebliğ edildiği tespit edildi. Sanığın ceza infaz kurumunda olmadığı ve kararı yasal süresi içerisinde temyiz etmediği anlaşıldı. Sonuç olarak, sanığın temyiz istemi reddedildi. Kanun maddeleri olarak 7035 sayılı kanunun 21. Maddesi ile değişik 5271 sayılı CMUK'un 2911. Maddesi ve CMUK'un 317

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/7784 E. , 2020/12018 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümlü tarafından verilen 17.12.2019, 27.04.2020, 07.05.2020, 12.05.2020 tarihli yeniden yargılanmayı ve temyiz istemine ilişkin verdiği dilekçelerde; kararın yüzüne okunmadığı temyiz hakkını kullanamadığının belirtildiği, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu, bu nedenle mahkemenin verdiği temyizin reddine dair ek kararın hukuki değerden yoksun olması sebebiyle kaldırılarak eski hale getirme talebinin kabulü ile yapılan incelemede:
Hükümlünün yokluğunda verilen 08.03.2018 tarihli kararın, hükümlünün savunması alındığı sırada verdiği en son adresine tebliğe çıkarıldığı, tebligatın bu adresten taşındığı ve yeni adresinin bilinmediği gerekçesiyle iade edilmesi üzerine bu kez iş adresine tebliğe çıkarıldığı, iş adresinin yetersiz olması nedeniyle iade edildiği, yapılan adres araştırmasında da yeni adresinin bulunamaması üzerine Resmi Gazetede 13.06.2018 günü ilan yapılmak suretiyle tebliğ edildiği, UYAP üzerinden yapılan incelemede tebliğ tarihinde ceza infaz kurumunda olmadığı ve kararı yasal süresi içerisinde temyiz etmediğinin anlaşılması karşısında;
Sanığın yokluğunda verilen kararın sanığa usulüne uygun şekilde 13.06.2018 tarihinde tebliğ edildiği sanığın 7035 sayılı kanunun 21. Maddesi ile değişik 5271 sayılı CMUK"nun 2911. Maddesi uyarınca 15 günlük süre geçtikten sonra 17.12.2019 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla sanığın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 24.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.