Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/3937 Esas 2021/5857 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3937
Karar No: 2021/5857
Karar Tarihi: 24.05.2021

Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/3937 Esas 2021/5857 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi, \"Güveni Kötüye Kullanma\" suçundan sanığa verilen cezayla ilgili istinaf başvurusunu esastan reddetti. Sanık bu kararı temyiz etse de, hükümde bir isabetsizlik olmadığı gerekçesiyle temyiz istemi reddedildi. İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri şunlar: TCK'nın 155/1, 62/1, 52/2, 53, 58 maddeleri ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a ve 298. maddeleri.

(Kapatılan)15. Ceza Dairesi 2020/3937 E. , 2021/5857 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Güveni Kötüye Kullanma
HÜKÜM : Kırıkhan 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 19/02/2019 tarihli ve 2016/301 Esas, 2019/160 Karar sayılı ilamı ile TCK’nın 155/1, 62/1, 52/2, 53, 58 maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne karşılık İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİ hükmüne ilişkin temyiz başvurusunun REDDİNE dair ek kararı

Güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında sanık tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi"nin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezaların miktar ve türleri gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteminin reddine dair 20/02/2020 tarihli 2019/1570 Esas, 2019/2653 Karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden; bu karara yönelik sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE 24/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.