Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25014 Esas 2022/5666 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
28/06/2016 tarihli hükme karşı 29.08.2016 tarihinde o yer Cumhuriyet savcısının;05.09.2016 tarihinde üst Cumhuriyet savcısının itiraz talebinde bulundukları, o yer Cumhuriyet savcısı ve üst Cumhuriyet savcısının 1 aylık temyiz sürelerinin adli tatil içinde olması sebebiyle sürenin, 5271 sayılı CMK.nun 331/4.maddesi uyarınca adli tatilin bitmesinden itibaren 3 gün uzatılmış sayılacağı ve bu şekilde uzayan 3. Günün hafta sonu tatili olması ve üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz dilekçesinin ertesi günü verildiğinin anlaşılması karşısında, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz taleplerinin süresinde olduğu ve 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de Kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından o yer Cumhuriyet savcısı ile üst Cumhuriyet Savcısının dilekçeleri temyiz dilekçesi niteliğinde kabul edilerek O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik,Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin ise sanıklar ..., ..., ... hakkında mala zarar verme suçunda kurulan hükümlere yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Sanık ... hakkında bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık suçundan mahallinde zamanaşımı süresi içinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 73/5. maddesinde "İştirak halinde suç işlemiş sanıklardan biri hakkındaki şikayetten vazgeçme, diğerlerini de kapsar." şeklindeki düzenleme nazara alındığında, düzenlemenin doğal sonucu olarak şikayetin bölünmezliği ilkesi gereğince iştirak halinde işlenen soruşturması ve kovuşturması şikayete bağlı suçlarda, şikayetçinin sanıklardan birisi hakkında şikayetinden vazgeçmesi halinin aynı suçu işleyen sanıkların tamamının bu vazgeçmeden yararlandırılmasını zorunlu kıldığı cihetle, incelenen dosya içeriğine göre, şikayetçinin 22/03/2016 tarihli celsede sanıklardan ... hakkındaki şikayetten vazgeçmesinin 5237 sayılı TCK.nın 73/5. maddeleri uyarınca mala zarar verme suçunu birlikte işledikleri kabul edilen sanıklar ... ve ...‘a da sirayet edeceği gözetilerek,sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı açılan davanın kovuşturmada şikayet koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle düşmesine karar verilmesi gerekirken, soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olan suçtan dolayı şikayet yokluğuna rağmen yargılamaya devamla yazılı şekilde tüm sanıklar hakkında mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükümü kurulup 5 aylık hapis cezasının paraya çevrilmemesine rağmen, "Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevrilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ve 5237 sayılı TCK'nın 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına" denmek suretiyle hükümlerde çelişkiye neden olunması,
3-Mala zarar verme suçunda TCK'nın 151/1. maddesinde "dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası" yaptırımının öngörüldüğü halde sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 151/1 maddesinde hapis cezası ile birlikte ayrıca adli para cezasına da hükmedilemeyeceği gözetilmeyerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş,o yer Cumhuriyet savcısı ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 24.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.