Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26309 Esas 2022/5607 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Mağdur ...’nın temyiz isteminin incelenmesinde:
Mağdurun 23.06.2015 tarihinde talimat mahkemesince alınan beyanında şikayetçi olmadığını ve davaya katılmak istemediğini belirtmesi karşısında hükmü temyize hakkı olmadığından, mağdurun karara yönelik temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın 25.06.2015 tarihli savunmasında mağdurla uzlaştıklarını belirttiği, mağdur ise her ne kadar 23.06.2015 tarihli beyanında zararının giderilmesini istemişse de, hükümden sonra sunduğu 19.02.2016 tarihli dilekçede zararının 15.06.2015 günü giderildiğini belirtmesi karşısında, sanığa ve mağdura zararın ne zaman giderildiği sorularak, giderilme zamanına göre TCK'nın 168/1 veya 168/2. maddesi uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 24.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.