Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/21249 Esas 2015/8575 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde, sanığın idaresindeki aracı ile meskun mahalde gündüz vakti seyir halindeyken aracını sağ şeride çekerek, durakladıktan sonra arkasından akan trafiği kontrol etmeden sola dönüş yaptığı esnada mağdurların içinde bulunduğu aracın önünü kapatacak şekilde çarpıştıkları, mağdur ... "in kafatası kemiğinde kırık, büyük damar-iç organ lezyonu oluşacak ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde, mağdur ..."in vücudunda altıncı derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandıkları olayda; her ne kadar sanık tali kusurlu ise de; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yanısıra mağdurların ve yaralanmalarının niteliği de gözetilerek, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyet kararının kanuna aykırı olduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 20/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.