19. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1212 Karar No: 2015/2837 Karar Tarihi: 16.06.2015
6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/1212 Esas 2015/2837 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edilmiş. Temyiz inceleme sonucunda, katılan temsilcisinin temyiz itirazı reddedilmiş. Sanık hakkındaki mahkumiyet hükümleri ise incelenmiş ve suça konu yerin orman parseli olduğu belirtilerek, sanık hakkında 6831 sayılı Kanunun 93/2. maddesinin uygulanmaması kararlaştırılmış. Geri kalan incelemede ise, sanığın suçları kanıtlandığı ve vicdani kanının kesin olduğu sonucuna varılmıştır. Temyiz davası esastan reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 659 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 6/3. ve 5. maddesi, KHK'nin 2/1-e maddesi, ve 6831 Sayılı Kanunun 93/2. maddesi.
19. Ceza Dairesi 2015/1212 E. , 2015/2837 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Katılan temsilcisinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; 02/11/2011 tarihinde yürürlüğe giren 659 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin (KHK) 6/3. maddesi uyarınca, aynı KHK"nin 5. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında belirtilen usullere göre muhakemat hizmeti temin edilemeyen hallerde adli ve idari davalar ile icra takiplerini yürütmek üzere merkez ve taşra birim amirlerine, KHK"nin 2/1-e maddesinde tanımlanan üst yönetici tarafından temsil yetkisi verilebileceğinin hüküm altına alınmasına göre, dava takip yetkisinin üst yönetici tarafından müdürlük teşkilatı bulunan yerlerde orman işletme müdürüne, şeflik teşkilatı bulunan yerlerde ise orman işletme şefine devredilebileceği, taşra birim amirlerinin bu yetkilerinin devredilmesinin ise anılan KHK tarafından öngörülmediği gözetildiğinde katılma tarihi itibariyle dava takip yetkisi bulunmayan takip memurunun davaya katılma yetkisi bulunmamakla, katılan temsilcisinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2) Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Mahallinde yapılan keşif sonucu fen bilirkişilerinin düzenlediği 19.03.2013 tarihli raporda, suça konu yerin orman parseli olduğunun belirtilmesine göre sanık hakkında 6831 sayılı Kanunun 93/2. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve bu hususa ilişkin Tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yükletilen suçların sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu, Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından, sanığın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 16.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.