MAHKEMESİ : Samandağ 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/07/2013
NUMARASI : 2012/741-2013/477

Davacı tarafından, davalı aleyhine 11.09.2012 gününde verilen dilekçe ile muarazanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 18.07.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _

Davacı, davalının kendisine ait binanın davalıya bakan cephesinin sıvanması için taşınmazına girilmesine izin vermediğini ileri sürerek muarazanın giderilmesini istemiştir.
Davalı, davacının imar mevzuatına aykırı şekilde taşkın bina yaptığını, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının taşınmazının davalı parseline tecavüzlü olduğu, davacının dış cephe sıva payını binanın yapımı sırasında düşünmesi, tecavüzlü alan oluşturmaması ve gerekirse bu pay kadar binasını davalı taşınmazına boşluk bırakarak yapması gerektiği, dolayısıyla kendi kusurunun sonuçlarından yararlanamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı temyiz etmiştir.
Davacının isteminin dayanağını TMK"nın 748. maddesinin 1. fıkrası oluşturmaktadır. Anılan hükme göre bir taşınmazın işletme veya iyileştirme ya da taşınmaz üzerinde yapı yapma amacıyla komşu taşınmaza geçici olarak girme zarureti ortaya çıkarsa, taşınmazın malikinin geçici olarak taşınmaza girme talebinde hukuki yararı vardır. Davalının savunmasında belirtmiş olduğu husus ise ayrı bir davanın konusu olabilir.
Davacının dosyaya delil olarak sunduğu, Samandağ Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/31 D. İş sayılı dosyası ile yapılan tespit işlemi sonucu verilen inşaat bilirkişi raporunda, bölgede imar planının bitişik nizam şeklinde olduğu, davalının binasına bitişik olan davacının binası üzerinde asansör sistemi kurularak davalıya bakan duvarın dış cephesinin sıvasının yapılmasının mümkün olduğu belirtilmekte ise de davacının TMK"nın 748. maddesi gereğince komşu taşınmaza geçici olarak girme hakkı bulunduğundan sıva işini yapabilmesi için asansör sistemi kurmaya zorlanamaz.
Bu durumda mahkemece mahallinde fen ve inşaat bilirkişileri marifetiyle keşif yapılarak davacının binasının dış cephesinin iyileştirmeye muhtaç olup olmadığı, sıva işlemleri için davalıların taşınmazına geçilmesi gerekip gerekmediği kaç gün çalışmak suretiyle iyileştirmenin yapılabileceği hususları araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Eksik inceleme ile ve yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 24.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.