MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 02.07.2009 tarihinde davalı ... AŞ’ye zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi ile sigortalı, ...’a ait, sürücü ... idaresindeki araç ile asli kusurlu olarak yaya ...’e çarptığını, meydana gelen trafik kazasında müvekkillerin oğlu ...’un dalağının alındığını, omuz ve bacağının kırılacak şekilde yaraladığını ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 1.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte davalılardan tahsilini istemiş, 22.01.2014 tarihli dilekçe ile maddi tazminat istemini 42.435,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı ... ve ... vekili, müvekkil sürücü ...’in kusurunun olmadığını, kazalının ağır kusurlu olduğunu, müvekkilinin manevi desteğini hiçbir zaman esirgemediğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Davalı ... AŞ vekili, ..."a ait aracın Müvekkili sigorta şirketine zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi ile sigortalı olduğunu, müvekkilinin sorumluluğunun poliçe teminat limitiyle sorumlu olduğunu, ödeme yapılabilmesi için sakatlanma oranının tespiti gerektiğini, manevi tazminat sorumlulukları olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile davacı ...’ün 42.435,01 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan faizi ile birlikte müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp,
değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bendin dışında kalan kusura ilişkin temyiz itirazları reddedilmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan daimi işgöremezlik tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece ... Dr. ... Devlet Hastanesi sağlık kurulu tarafından verilen raporda davacının özür durumu %32 olarak belirlenmiş ve bu rapor esas alınarak hesaplama yaptırılmıştır. Ancak raporun hangi kanuni düzenleme esas alınarak düzenlendiği belli olmadığı gibi raporda meslek grubu ve arıza ağırlık ölçüsü gibi çalışma gücü kayıp oranının tespitinde etkili unsurlar gösterilmemiştir.
Mahkemece, davacının olay tarihinde yürürlükte olan Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği"ne uygun şekilde maluliyet oranının tespiti ve maluliyetinin dava konusu kaza sonucu meydana gelip gelmeyeceğine ilişkin Adli Tıp Kurumu veya üniversite hastanelerinin adli tıp kürsüsünden rapor alınarak sonunca göre hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş hükmün bozulması gerekmiştir.
3-Bozma neden ve şekline göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
Kabule görede;
Davacı dava dilekçesinde manevi tazminat için 10.000,00 TL’nin tahsilini talep ettiği halde, mahkemece 15.000,00 TL’nin tahsiline hükmedilmek suretiyle 6100 sayılı HMK 26.maddesine aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi doğru değildir.
Yine davacılar vekili dava dilekçesi ile davalı ... AŞ’den de manevi tazminat talep ettiği halde bu istemin reddine karar verilmediği gibi vekâlet ücretine de hükmedilmemesi isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Davalılar vekillerinin yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 13/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.