Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/196 Esas 2022/5807 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın yokluğunda verilen kararın sanığın son bildirdiği adrese MERNİS şerhi olmadan tebliğ edilmesi gerektiği halde, MERNİS şerhi verilerek Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre 23/02/2016 tarihinde yapılan tebligatın usulsüz olarak tebliğ edildiği gözetilerek, sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen ve sanık müdafiine usulüne uygun olarak 22/02/2016 tarihinde tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK'nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 18/05/2016 tarihinde temyiz eden sanık ... müdafinin temyiz isteminin, aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik sanık ... müdafii ve sanık ...’ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanık ... müdafii ve sanık ...’ın dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE,
3-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca verilen 2 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanun'un 62. maddesi uyarınca 1/8 oranında indirim yapılırken, hesap hatası sonucu 2 yıl 4 ay hapis cezası yerine, 1 yıl 16 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 28/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.