Esas No: 2020/26360
Karar No: 2022/5799
Karar Tarihi: 28.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26360 Esas 2022/5799 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık ...'in hırsızlık suçundan mahkum edildiği bir davanın kararı incelendi. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrası gereği, tebligatın yapılabilmesi için öncelikle bilinen en son adresin (veya adres kayıt sistemindeki adresin) esas alınması gerektiği belirtildi. İncelenen dosyada ise sanık ...'in son adresi olan MERNİS adresine usulsüz bir şekilde tebligat yapıldığı tespit edildi. Bu nedenle, gerekçeli kararın önce sanığın kovuşturma aşamasında bildirdiği adresine usulüne uygun olarak tebliğinin yapılması gerektiği, yapılamaması halinde ise güncel MERNİS adresine usulüne uygun olarak tebliğinin yapılması ve temyiz dilekçesi eklenerek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrası, 21/1. maddesi, 21/2. maddesi, 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi olarak açıklandı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntemin benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekir.
İncelenen dosyada; sanık ...’in yokluğunda verilen hükmün sanığın bilinen son adresi ile aynı olan MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince MERNİS şerhi ile yapıldığı ve annesi Ayşe Tez’e tebliğ edildiği, yapılan bu karar tebliği işleminin ise usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında, gerekçeli kararın, öncelikle sanık ...’in kovuşturma aşamasında bildirdiği adresine usulüne uygun olarak tebliğinin yapılması, bu adresine tebliğ yapılamaması halinde sanığın güncel MERNİS adresine usulüne uygun olarak tebliği ile tebligat ilmühaberi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 28.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
