Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/8827 Esas 2014/8593 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan Kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 01.11.1974 - 30.08.1980 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, 506 sayılı yasanın 60/G maddesine göre 18 yaşından önceki çalışmaların prim ödeme gün sayısına eklenmek suretiyle sigortalılığın tespitine karar vermek gerektiği belirtilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, kararın gerekçe bölümünde; “506 sayılı Yasanın 60/G maddesine göre 18 yaşından önceki çalışmaların prim ödeme gün sayısına eklenmek suretiyle sigortalılığın tespitine karar vermek gerektiği” belirtilmiş ise de; 506 sayılı Yasanın Geçici 54. maddesi uyarınca, "01.04.1981 tarihinden önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tescil edilmiş olanlar hakkında 506 sayılı Yasanın 60/G maddesi hükmü uygulanmaz."
Somut olayda davacının davalı şirkete ait iş yerinde çalışmaya başladığı, 506 sayılı Yasa"ya tabi zorunlu sigortalı olarak tescil edildiği tespit edilen tarih 01.11.1974 tarihidir. Bu durumda davacının, 506 sayılı Yasanın Geçici 54. maddesi hükmü kapsamında olduğu açık olmasına, diğer bir anlatımla tespit edilen süreler için ödenen malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primlerinin, prim ödeme gün sayılarının hesabına dahil edilmesi gerekmesine rağmen, gerekçenin infazda tereddüt yaratacak şekilde gerekçe yazılması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, HUMK’un 438. maddesi gereğince, gerekçeden ilgili bölüm çıkartılmak suretiyle düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın gerekçe bölümündeki; “Yüksek Yargıtay içtihatında yer aldığı gibi 506 sayılı yasanın 60/G maddesine göre 18 yaşından önceki çalışmaların prim ödeme gün sayısına eklenmek suretiyle” rakam ve sözcüklerinin çıkarılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 22.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.