Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/27222 Esas 2022/5938 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında müştekiler ..., ..., ... ve ...’ye yönelik hırsızlık suçundan da dava açıldığı halde mahkemece anılan müştekilere yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulduğu, müştekiler ..., ..., ... ve ...’ye yönelik hırsızlık suçundan dolayı karar verilmediği belirlenmiş olup, mahkemece zamanaşımı içinde anılan müştekilere yönelik hırsızlık suçundan karar verilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın adli sicil kaydında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması ve bu kararın kesinleşmiş mahkumiyet hükmü niteliğinde olmaması, 5271 sayılı CMK’nın 231/8. maddesine 28/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesiyle “denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmaması karşısında; hırsızlık eylemleri yönünden müştekilerin zararlarını da giderdiği anlaşılan sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından hükümler kurulurken, CMK’nın 231. maddesinin 6 fıkrasının (b) bendinde yer alan ölçüt değerlendirilmek suretiyle sanığın tekrar suç işlemeyeceği yolunda kanaate ulaşılarak tayin edilen cezalar ertelendiği halde, “Sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olması ve sanığın denetim süresi içerisinde dava konusu suçu işlemiş olması nedeniyle...” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile erteleme müessesesinden daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- 26/12/2014 tarihinde, ... Sitesi D Blok’ta bulunan müşteki ...’ın oturduğu dairenin önündeki müşteki İlker’e ait bir çift spor ayakkabıyı çalan sanığın, ertesi gün 27/12/2014 tarihinde aynı sitede bulunan ve müşteki ...’in oturduğu C Blok’ta bulunan daire önünden müşteki Bilal’e ait bir çift spor ayakkabıyı da çaldığı, siteden çıkarken site güvenlik görevlisinin şüphe üzerine sanığı ve sanığın yanında bulunan temyiz dışı suça sürüklenen çocuk ...’i durdurduğu ve ...’in sırt çantasından müşteki Bilal’e ait bir çift spor ayakkabının çıktığı, müştekilerin bu olaylara ilişkin henüz müracaatları olmadan sanığın 27/12/2014 tarihinde çaldığı ayakkabıyı C Blok’tan aldığını ayrıca bir gün önce de D Blok’tan çaldığı diğer spor ayakkabıların da ayağında olduğunu belirttiği ve bu şekilde ulaşılan müştekilere suça konu ayakkabıların iade edildiği olayda; soruşturma aşamasında etkin pişmanlıkta bulunduğu anlaşılan sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesi gereğince indirim yapılmaması suretiyle fazla ceza tayini,
3- Her iki hırsızlık suçu da tamamlandığı halde teşebbüs aşamasında kaldığından bahisle tayin olunan cezalardan 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesi gereğince indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
4-Hırsızlık suçundan hükmolunan 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezaları ertelenen sanık hakkında, belirlenen cezaların uzun süreli olması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.