Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3147 Esas 2015/6031 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3147
Karar No: 2015/6031
Karar Tarihi: 16.09.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3147 Esas 2015/6031 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçundan mahkum olduğunu ve kararın hukuka uygun olduğunu belirtmiştir. Ancak, mahkemenin kararda yaptığı hesap hatası nedeniyle sanığın cezasının fazla tayin edildiği ve ceza infazında sanığın alt soyu üzerindeki haklarının da dikkate alınması gerektiği ve yargılama giderlerinin tahsil edilmesi konusunda eksiklikler bulunduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, karar kısmen bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1 maddesi: Cezanın artırılması
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1 maddesi: Cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılınacak haklar
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2 maddesi: Yargılama giderlerinin tahsili

17. Ceza Dairesi 2015/3147 E. , 2015/6031 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
l- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nın 43/1 maddesi ile ½ oranında artırım yapılırken "2 yıl 3 ay" sonuç cezanın da 1 yıl 10 ay 15 gün olarak verilmesi gerekirken, hapis cezasının hesap hatası sonucu "2 yıl 6 ay" olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
2-Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Her bir sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama giderinin ayrı ayrı ortak yapılan yargılama giderlerinin, payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin sanıklardan ne şekilde tahsil edileceğinin belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 16.09.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.