Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/12714 Esas 2016/4674 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı ... şirketi vekili; davalının, işleteni olduğu ve müvekkili nezdinde zorunlu mali sorumluluk sigortalı aracıyla 10.12.2003 tarihinde kasıtlı olarak ..."na çarparak yaralanmasına neden olduğunu, davalının eyleminin ceza yargılaması ile sabit olduğunu, ..."nun iş göremezlik ve manevi tazminat istemli olarak açtığı davanın yargılaması sırasında alınan aktüer raporu doğrultusunda müvekkilince adı geçen kişiye poliçe limiti olan 30.000 TL iş göremezlik tazminatı, 3.520 TL vekalet ücreti ile 450 TL yargılama gideri toplamı 33.970 TL ödendiğini, zararın davalı sigortalının kasti eylemi nedeniyle meydana gelmiş olması sebebiyle müvekkilinin sigortalısına rücu hakkının doğduğunu belirterek, 33.970 TL"nin 04.03.2011 ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; ödeme tarihinden itibaren 1 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğunu öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kabulüne, 33.970 TL"nin 04.03.2011 ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, davanın, T.T.K. 1268 maddesi gereğince 2 yıllık zamanaşımı süresi içinde açılmış olmasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, zorunlu mali sorumluluk sigortası poliçesi kapsamında dava dışı zarar görene ödenen tazminatın kendi sigortalısından rücuen tahsili istemine ilişkindir.
Dosya kapsamından, Mahkemenin 2011/39-2015/363 sayılı dosyasında davalı olan sigorta şirketi, yargılama sırasında dosyanın davacılarına 30.000 TL sigorta limitini ödemişse de, söz konusu kararın kesinleşmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda, dava sonucunun beklenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 12/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.