Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/19606 Esas 2015/8505 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-3-6-7-8. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlardan sadece ..."ın kendisini usulüne uygun vekaletnameye dayalı olarak vekil ile temsil ettirdiği anlaşılmakla, Avukat ..."in temyiz isteminin, sadece katılan ... adına olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin erteleme kararı verilmemesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Gece vakti, idaresindeki otomobil ile, meskun mahalde, orta refüj ve tramvay hattı ile bölünmüş, tek yönlü, 12 metre genişliğindeki düz caddede seyir halindeyken, yaklaştığı olay mahalli dört yönlü ışık kontrollü kavşakta sola dönüş yapmak üzere en sol şerit üzerinde kırmızı ışık yanmakta iken beklemeye başladığı sırada, düz seyredecek araçlar için yeşil yandığı esnada, sola dönecek araçlara kırmızı ışık yanmaya devam etmesine rağmen dönüşe geçtiği sırada, karşı yönden yeşil ışık yanmakta iken seyrini sürdüren katılan ..."nın idaresindeki otomobil ile kavşak mahallinde çarpışması neticesi karşı araçta bulunan biri nitelikli üç kişinin yaralanması ile neticelenen olayda, tam kusurlu olduğu anlaşılan sanık hakkında temel cezanın tayininde taksirinin yoğunluğu ve oluşan zarar da dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılması ve bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu dikkate alınarak temel cezanın TCK"nın 22/3. maddesi ile artırılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 20.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.