Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2013/16146 Esas 2014/3882 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Yahyalı Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/06/2013
NUMARASI : 2012/289-2013/163

Davacı Hazine vekili tarafından, davalılar aleyhine 22/11/2012 gününde verilen dilekçe ile merayı eski hale getirme bedelinin istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/06/2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı A.. C.. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, meranın eski hale getirme bedelinin tahsili isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, 102 ada 1 parsel sayılı mera vasfındaki taşınmazın 68.700,00 m2"lik kısmına davalıların murisi tarafından tecavüz edildiğini, mera vasfının değiştirilerek amacı dışında kullanıldığını belirterek 26.771,02 TL tazminatın tecavüzün öğrenildiği men karar tarihi olan 26.04.2012 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Bir kısım davalılar, dava konusu taşınmazı davalılardan Yüksel ve A.. C.."in kullandıklarını, diğer davalıların bu taşınmazı kullanmadıklarını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Davalılar Y.. ve A.. C.., Y.."in kullandığı alanın 14 dekar, Abdullah"ın kullandığı kısmın 25 dekar, babalarının vefat etmeden önce kullandıkları alanın 20 dekar olduğunu, tespit olunan miktarın fazla olduğunu belirtmişlerdir.
Mahkemece, 102 ada 1 sayılı mera vasıflı taşınmazın 54.424,00 m2 kısmına davalılardan A.. C.. tarafından tecavüz edildiği sabit olduğu gerekçesiyle davalı A.. C.."in kullandığı tespit olunan alan yönünden davanın kısmen kabulüne, diğer davalılar ve muris İsmail tarafından kullanılan kısım yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili ve davalı A.. C.. vekili temyiz etmiştir.
Yahyalı Kaymakamlığı"nın 26.04.2012 tarihli ve 3 sayılı kararı ile A.. C.. ve İ..C.. tarafından 1.. ada 1 sayılı mera parselinin 68.700,00 m2"lik kısmına müştereken yapılan tecavüzün men"ine karar verilmiştir.
Dava, davalıların murisi İ.. C.."in kullandığı kısım için açılmış olup muris İsmail vefat ettiği gerekçesiyle mirasçılarına yöneltilmiştir. Davalı A.. C.."in dava konusu mera parselindeki kendi kullanımı yönünden bir talepte bulunulmamıştır. Bilirkişi raporuna göre, davalıların murisi İ.. C.."in kullandığı alan 14.276,00 m2 olarak belirlenmiştir. Bu durumda, sadece muris İsmail"in kullandığı kısım için mirasçıları yönünden bedele hükmedilmesi gerekirken dava konusu olmayan davalı Abdullah"ın kullandığı bölüm için bedele hükmedilmesi doğru değildir.
Ayrıca, meranın eski hale getirme masrafı kalemlerinden olduğu anlaşılan nakliye giderlerinin de hesaplamada eklenerek tazminat olarak davalılardan tahsiline karar verilmesi gerekmektedir.
Mahkemece, yukarıda açıklanan husular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı Hazine vekilinin ve davalı A.. C.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 21.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.