MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun"un 231/11. maddesinde yer alan "Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranılması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getirmeyen sanığın durumunu değerlendirerek, cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşulların varlığı hâlinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkûmiyet hükmü kurabilir" hükmü uyarınca, denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, 11/07/2012 tarihli kararda, sanık hakkında TCK’nın 142/1-b, 143/1, 168/1, 62. maddeleri uyarınca sonuç ceza olarak 7 ay 23 gün hapis cezasına hükmedildiği halde, 21/01/2016 tarihli kararda, suçun gece vakti işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle doğru olarak sanık hakkında TCK’nın 143/1. maddesinin uygulanmamasına karar verilip, aynı Kanun’nun 142/1-e, 168/1, 62. maddeleri uyarınca sonuç ceza olarak 6 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle hükmün değiştirilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemiş ise de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 30/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.